شەڕ بە ھەر جۆرە بەگژیەکداچوونی دوو لایەن دەوترێ کە توندوتیژیی لەگەڵ بێ. لە لێدان و کوتانی دوو یا چەند کەس لەگەڵ یەکتر بە مست و شەق و چەکی ساردەوە بگرە، ھەتا تێکھەڵچوونی دوو دەوڵەت یا دوو لەشکر بە چەکی گەرم، لە زمانی کوردیدا «شەڕ»ی پێ دەوترێ.[١] ئەم وتارە زیاتر لەبارەی ئەم مانا دوایییەوەیە؛ واتە پێکدادانی چەکدارانە و ڕێکخراوی نێوان دەوڵەتەکان. شەڕ ئاکامگەلێکی کۆمەڵایەتی و ئابووریی ھەیە و دەبێتە ھۆی لەناوچوونی ژیانی مرۆڤ و لەناوچوونی بنکە ئابوورییەکانی کۆمەڵگا.

چەکدارەکانی ئەمریکا لە جەنگی جیھانیی دووەم

وشەڕەتناسی

دەستکاری

وشەی «شەڕ» لە «شر»ی عەرەبییەوە دێ بە مانای خراپە.[١]

سەرچاوەکان

دەستکاری
  1. ^ ئ ا نانەوازادە، عەلی. فەرھەنگی ڕیشەی وشەی کوردی. Vol. 4. 576.{{cite book}}: ڕاگرتنی شێوازی سەرچاوەی ١: خاڵبەندیی زیادە (بەستەر)