خاوەن پەرتووکەکان

خاوەن کتێبەکان (بە عەرەبی: أهل الكتاب‎) لە ئیسلامدا بەو کەسانە دەگوترێت خاوەن کتێبی ئاسمانین واتا جوولەکە و مەسیحیەکان، قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى كَلَمَةٍ سَوَاء بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِكَ بِهِ شَيْئًا وَلاَ يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَابًا مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ (ئالی عیمران:٦٤) (کوردی: ئەی خاوەن کتێبەکان -مەبەست پێی جوولەکە و گاورەکانە- وەرن بەرەو وشەیەک لەنێوان ئێمە و ئێوە هاوبەشە، هاوبەش بۆ خوای گەورە بڕیار نەدەین، هەندێکمان هەندێکمان نەکەین بەخوا، خۆئەگەر پشتیان هەڵکرد بڵێ شاهید بن ئێمە ملکەچی خوای پەروەردگارین.).