دەروازە:وێژەی کوردی/شیعری ھەڵبژێردراو/٢٢

غەیری فیکری وەسڵی دڵبەر، نیمە ئەسڵەن یادی کەسھر دو عالم را به دشمن ده که ما را دوست بس
نیمجۆ گەر بێ وەفا کا، گەندومین ڕوو دڵبەرمجمله دنیا پیش چشم من نماید یک عدس
قەڕن و ساڵ و مەھـ ئەبەد نایێمە یادت لەمحەیێای که بی یاد تو ھرگز برنیارم یک نفس
عیجزی حاسڵ بوو بە غەفڵەت دڵ لە جەوری دڵبەرمقند را لذت مگر نیکو نمی دارد مگس؟
دیدە ھەڵنایێ لە سەیری گوڵعوزارانی جیھانتا تو را دیدم نکردم جز به دیدارت ھوس
بیمی ئافاتم نییە شەوھا لەبەر ئوفتادەگیآنچنانم کز خیالت باز نشناسم عسس
بوو بە یەم ئەشکم لە کۆتا وەھـ چ خۆشە ناگەھانبر سر آیند این رقیبان سبکبارت چو خس
سەعبە سالم قاسیدی دڵبەر دوو ئەسبە بێتە لاتبعد ازین بنشین که گردی برنخیزد زان فرس
— سالم