ژار
له داخی مه ینه تی ده وران دلم پر ئاوره ساقی له ژاری تالی ژین دیسان پیاله ی دل پره ساقی
وه ره ئه مشه و وه کو هه ر شه و، وه ره ساقی دلم خوینه هه تا کوو دیته چاوم خه و حه رامه شه ربه تان بینه
دلم زوخاوی لی درژی ده سا هه سته بکه مه ستم شه رابی کون له جامی نوی،به خور تیکه بده ده ستم
شراب کهنه در جامی نو به یکباره بریز و به دستم ده که وا کون کون بووه جه رگم له جه وری ماته می دنیا
که اینگونه جگر پاره پارهست ز جور ماتم دنیا هه تا کو سه رده می مه رگم وه ره هه ر توم ده وی ته نیا
بیا تا لحظۀ مرگم که تنها تو را خواهم هه ناسه ی سه ردی پر داخم ده میکه گرتویه ناخم
آه سرد پرسوزم زمانی ست که در درون در گرفته شه رابی تویه ده یشوری په ژاره ی ژینی پر ئاخم
و تنهااین شراب توست که میشوید اندوه زندگی پرحسرتم را