مەولانای ڕۆمی: جیاوازیی نێوان پێداچوونەوەکان

ناوەڕۆکی سڕاو ناوەڕۆکی زیادکراو
+نوێ
چاکسازی
ھێڵی ٣٠:
|خێران =
}}
'''جەلالەددین موحەممەد بەلخی''' هەروەها ناسراو بە '''جەلالەددین موحەممەد ڕومی''' (بە [[فارسی]]: جلال‌الدین محمد بلخى)، '''مەولانا''' یان '''مۆلانا''' (بە[[فارسی]]: مولانا، بەواتای ''مامۆستا یان گەورەی ئێمە'')، '''مەولەوی''' یان '''مۆلەڤی''' (بە[[فارسی]]: مولوی، بەواتای ''مامۆستا یان گەورەی من'') هەروەها لە [[تورکیا]] ناسراوە بە مەڤلانا (Mevlānā) و بەگشتی لەجیهانی [[ئینگلیزی]]دا بە '''ڕوومی''' ناودەبرێت (٣٠ی [[ئەیلوول]]ی ١٢٠٧ – ١٧ [[کانوونی یەکەم]]ی ١٢٧٣) شاعیر و [[فەقێ]] و [[ئاییناس]] و [[سۆفی]]یەکی فارس بوو<ref>Annemarie Schimmel, “The Mystery of Numbers”, Oxford University Press,1993. Pg 49: “A beautiful symbol of the duality that appears through creation was invented by the great Persian mystical poet Jalal al-Din Rumi, who compares God's creative word kun (written in Arabic KN) with a twisted rope of 2 threads (which in English twine, in German Zwirn¸ both words derived from the root “two”) ”.</ref> لە سەدەی ١٣دا.
 
[[فارس]]، [[تورک]]، [[ئەفغان]]، [[تاجیک]] و موسوڵمانانی تری ناوچەکانی [[ئاسیای ناوەڕاست]] هاوشانی موسوڵمانانی [[باشووری ئاسیا]] فێرکارییە بەجێماوە ڕۆحییەکانی ئەو لەماوەی حەوت سەدەی ڕابڕدوو بەرز دەنرخێنن. گرنگیی ڕوومی پێدەچێت سنوورەکانی نەتەوە و ڕەگەزی شکاندبێت و چووبێتە ئەودیو ئەوانیشەوە. شیعرەکانی بەشێوەیەکی بەرفراوان بۆ چەندین زمانی دنیا وەرگێڕدراون و بۆ چەندین شێوازی جودا وەچەرخێنراون. لەساڵی ٢٠٠٧دا، بە بەناوبانگترین شاعیر وەسف کرا لە ئەمەریکادا.